บุญ ๓. การเจริญภาวนา หรือ “ภาวนามัย” ตามหลักปฏิบัติมีมากถึง ๔๐ วิธี แต่ที่นิยมคือสมถภาวนา คือการเข้าสู่สมาธิแล้วภาวนาพุทโธ หรือสวดมนต์บทสั้น ๆ เพื่อรวมพลังสมาธิและเพื่อเป็นการน้อมรำลึกถึงพระรัตนตรัย ในความเป็นจริงแล้ว ภาวนาเป็นสิ่งที่ค่อนข้างประณีต คำว่า “ภาวนา” แปลว่า การเจริญ การทำให้มีขึ้น พัฒนาขึ้น เกิดขึ้นในจิตใจ สำรวมเพื่อให้เกิดสมาธิและปัญญา สามารถแบ่งออกเป็น “กายภาวนา” คือการทำให้ร่างกายเจริญขึ้น หรือพัฒนาขึ้น มีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ “ศีลภาวนา” การพัฒนาความประพฤติด้วยการกระทำและคำพูดโดยใช้หลักศีล ๕ ที่กล่าวไปแล้ว “จิตตภาวนา” คือการพัฒนาจิตใจตนเอง และ “ปัญญาภาวนา” คือการพัฒนาปัญญา ในส่วนของการปฏิบัติ ก็จะถูกแบ่งเป็น ๒ รูปแบบ คือ “สมถภาวนา” คือการอบรมจิตใจให้สงบ หรือที่หลายคนเคยได้ยินคำว่าสมถกรรมฐาน และ “วิปัสสนาภาวนา” หรือการอบรมปัญญาให้เกิด
หากสังเกตให้ดีจะเห็นว่า สิ่งที่ผู้เขียนอธิบายในข้อ ๒. เรื่องการรักษาศีล ก็มีส่วนเชื่อมโยงกับ “กายภาวนา” และ “ศีลภาวนา” ควรฝึกปฏิบัติสองสิ่งนี้ไปพร้อมกัน
สมาทานให้บ่อย จดจำให้ได้ขึ้นใจ ทำอะไรก็สามารถดึงสติกลับมาที่ศีลได้ พอก้าวข้ามระดับทั้งสองนี้มาได้ ก็สามารถเรียนรู้ที่จะฝึกสมถกรรมฐาน และ วิปัสสนากรรมฐานได้ เรียกได้ว่า ฝึกกาย ฝึกใจ ฝึกจิต และฝึกเพื่อให้เกิดปัญญานั่นเอง
ขอบคุณแหล่งที่มาจาก
หนังสือ "สายมูต้องมนต์" เขียนโดย อ.ไป๋ล่ง
👇👇👇สนใจสั่งซื้อสินค้าได้ที่นี่ครับ👇👇👇👇
👇สามารถเข้ากลุ่มรับชมวิดิโอเกี่ยวกับสายมูฟรีที่นี่ครับ👇
หรือสั่งซื้อได้ที่
พูดคุยสอบถามเพิ่มเติมได้ที่
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น